Dziecko, które chodzi do przedszkola i jest już w grupie 4-6-latków, dostrzega nieadekwatne zachowania pijanego rodzica. Niemniej uznaje ten fakt jako normalny. Może się takiego rodzica bać lub go totalnie ignorować. Zależy to od rodzaju zachowań dewiacyjnych pijącego rodzica. Bez względu na to, czy rodzic, który lubi pić, jest spokojny, czy agresywny, każdy ten stan jest krzywdzący. Niszczy on stan psychiczny dziecka, a wielokrotnie doznaje ono również przemocy fizycznej.
Jak pijany rodzic w oczach dziecka jest postrzegany?
Rodzic nadużywający alkoholu zachowuje się niezdarnie, czasami nieprzyjemnie. Nie tylko ma bełkotliwą mowę, ale także potrafi być niedelikatny w sprawach intymnych. Nie obchodzi go, czy dziecko na niego patrzy, gdy on korzysta z toalety, czy też próbuje zmusić mamę dziecka do współżycia na jego oczach. Powoduje to wiele traumatycznych przeżyć w małym człowieku. Rzutują one bardzo mocno na niemalże całe jego życie. Bardzo często dorosłe dziecko alkoholika potrzebuje terapii psychologicznej.
Dla malca rodzic jest świętością, wielkim autorytetem. To rodzic jest pierwszym dorosłym, którego dziecko obserwuje. Kochając rodzica, będzie chciało go naśladować. Zacznie więc bawić się w dom, w którym tatuś (lub mamusia) będą przychodzić do domu pijane. Będzie naśladowało ich zachowania, utrwalając sobie, że to zachowanie jest jak najbardziej prawidłowe. Starsze dziecko, być może będzie marzyło o tym, aby być takim samym dorosłym, jak jego pijany rodzic. Trzylatek utrwala sobie model rodziny, z jakiej pochodzi. Nie wie, że jego rodzina zachowuje się patologicznie.
Niektóre dzieci idą w ślady swojego pijącego rodzica. Sięgają po alkohol już jako dziesięciolatki. Jeżeli postrzegają, że pijany rodzic zachowuje się agresywnie wobec wystraszonej matki, to one będą chciały też być silne, jak tata, który pije. Nie będą chciały powielać wzoru przestraszonej rodzicielki, którą widzą jako osobę słabą. Będą więc takie dzieci dążyć do przemocy np. wobec rówieśników lub młodszego rodzeństwa.
Kiedy pijany rodzic w oczach dziecka traci swój autorytet?
Nastoletnie dziecko, które potrafi już ocenić sytuację w domu, powoli traci szacunek do swego pijącego rodzica. Zazwyczaj dzieje się to gdy dziecko wchodzi w wiek dorastania. W tym czasie wiele już rozumie. Odwiedza swoich kolegów w domu i widzi, jak tam wyglądają relacje jego rówieśników z ich rodzicami. Jeżeli obydwoje rodzice są niepijący, szybko zauważy różnicę.
Nastolatek celnie wyciągnie wnioski. Jeżeli będzie chciał być inny niż jego pijący rodzic, będzie dążyć ku temu. Czasami młody człowiek odważa się uciekać z domu, nie godząc się w ten sposób na swoją dolę w rodzinie patologicznej. Jego psychika jest jeszcze bardzo słaba i łatwo można ją wypaczyć poprzez nierozsądne podejście do problemu przez dorosłych. Dziecko świadome doznawanych krzywd w domu będzie postrzegało w swych oczach pijanego rodzica jako podłego i żałosnego mięczaka.
Warto pamiętać, że dzieci w rodzinach z pijącymi rodzicami są narażone na wiele trudności emocjonalnych i psychologicznych. Często doświadczają uczuć takich jak strach, wstyd, poczucie winy i depresja. Ważne jest, aby zwracać uwagę na te sygnały i zapewnić wsparcie i pomoc dzieciom z takich rodzin. Poszukiwanie odpowiednich informacji i skorzystanie z profesjonalnej pomocy może być kluczowe dla ich zdrowia i dobrostanu.